Bierzmowanie – w naszej parafii spotkania w co drugą sobotę o godz. 19.00

1. Kto do bierzmowania?

Kodeks Prawa Kanonicznego w kan. 889 § 1 stwierdza: „Zdatnym do przyjęcia sakramentu bierzmowania jest każdy i tylko ten, kto został ochrzczony, a nie był bierzmowany”. Zaś w kan. 891 KPK wyjaśnia, że: „Sakrament bierzmowania wierni powinni przyjmować w pobliżu wieku rozeznania, chyba, że Konferencja Episkopatu określiła inny wiek, albo istnieje niebezpieczeństwo śmierci, lub zdaniem szafarza, co innego doradza powyższa przyczyna”. W tej kwestii decydujący głos mają biskupi poszczególnych diecezji, którzy wiek ten mogą zmienić na inny. W naszej diecezji jest to pierwsza klasa szkoły ponadgimnazjalnej.

2. Przygotowanie do sakramentu bierzmowania.

Przygotowanie do sakramentu bierzmowania powinno trwać trzy lata. Obejmuje ono:
– przygotowanie informacyjne – odpowiedzialnym jest katecheta gimnazjalny, który powinien współpracować z duszpasterzami katechizowanej młodzieży. Cel: kandydaci mają osiągnąć konieczną znajomość prawd wiary i moralności. Ten etap obejmuje głównie katechizację szkolną i opiera się na zdobywaniu określonej wiedzy z dziedziny religii katolickiej. Jest etapem permanentnym i nie należy go zawężać jedynie do okresu gimnazjalnego, ale mieć na względzie cały okres dotychczasowej katechizacji szkolnej,
– przygotowanie formacyjne – odpowiedzialna jest parafia kandydata. Zarówno Katechizm Kościoła Katolickiego, jak i Polskie Dyrektorium Katechetyczne wskazują, że właściwym miejscem do przygotowania do przyjęcia sakramentu bierzmowania jest parafia. Można więc powiedzieć, że właściwym miejscem przygotowania młodzieży do sakramentu bierzmowania jest parafia zamieszkania, z uwzględnieniem internatów i szkół zamkniętych. Do sakramentu bierzmowania dopuszcza proboszcz z parafii zamieszkania kandydata lub wyznaczony przez niego ksiądz. Warto w tym miejscu wspomnieć, że katecheta w szkole nie przygotowuje bezpośrednio do sakramentu i nie jest osobą dopuszczającą do sakramentu bierzmowania. W wyjątkowych sytuacjach może to uczynić, ale tylko za wyraźną zgodą proboszcza zamieszkania kandydata. Jednak jednym z warunków dopuszczenia do sakramentu bierzmowania jest opinia katechety kandydata.

Młodzież przystępuje do bierzmowania w swojej parafii. Wyjątki w tym względzie uzasadnia jedynie poważna przyczyna rozeznana przez proboszcz parafii kandydata. Przygotowanie to obejmuje wszystkiego poziomy formacji: od liturgicznej, przez duchową, charytatywną, aż do moralnej. Spotkania przy parafii, oprócz pogłębienia przygotowania katechetycznego i liturgicznego, mają wypracować u młodzieży bardziej dojrzałą postawę religijną i apostolską, a także pogłębić więź ze wspólnotą parafialną. Spotkania formacyjne powinny odbywać się przynajmniej raz w miesiącu. Najkorzystniejszym jest by odbywały się one w małych grupach formacyjnych od 8-12 osób. Prowadzącymi grupy nie muszą być katecheci, czy księża w parafii, ale animatorzy świeccy, z różnych grup i wspólnot parafialnych. Praktyka pokazuje, że spotkania w takich grupach umożliwiają łatwiejszy kontakt z uczestnikami, nie pozwalają na ich anonimowość i obligują do pracy indywidualnej. Spotkanie w parafii nie mają być powtórzeniem treści poznanych na katechezie szkolnej, ale mają miech charakter wtajemniczenia misterium Jezusa Chrystusa w Kościele. Nie mają mieć charakteru poznawczego, ale być bezpośrednim przeżywaniem sacrum. Mają wskazać młodym ich miejsce w Kościele, ich rytm wzrastania duchowego i odpowiadać na pytania dotyczące problemów, z którymi będą borykać się w przyszłości. W przygotowanie do bierzmowania należy również wciągnąć rodziców do bierzmowania. Warto by uczestniczyli oni wraz z kandydatami do bierzmowania w spotkaniach o charakterze ogólnym i celebracjach. Rodzicom pozwoli to lepiej zorientować się co do kierunku przygotowania oraz wymagań, jakie stawiane są w tym względzie młodzieży, przede wszystkim zaś wytworzy szczególną więź między nimi i kandydatami do bierzmowania. Szczególną uwagę warto w tym miejscu zwrócić na budowania więzi duchowej pomiędzy rodzicami a kandydatami do bierzmowania. Bardzo często jest to relacja odnawiana po długim okresie posłuchy duchowej w rodzinie, kiedy to ostatni raz matka lub ojciec modlili się wspólnie ze swoim dzieckiem, gdy przygotowywało się do I Komunii św. Ten element wspólnej modlitwy ma charakter odnowienia i pogłębienia więzi rodzinnych w aspekcie wspólnie wyznawanej wiary.

Dodaj komentarz